Oh God!
Een lang verhaal, als je zin hebt in een leuke zondags-overpeinzing....
"Alle ziel zij den machten, over haar gesteld, onderworpen; want er is geen macht dan van God, en de machten, die er zijn, die zijn van God geordineerd."
"Je hoeft het niet met alles eens te zijn, maar dan nog heb je de overheid te respecteren. Tenzij de overheid je iets vraagt dat tegen Gods gebod ingaat."
Een aardige vraag voor de zondag, zeker in de aparte politieke realiteit waar wij in leven. Europa en Brexit, De absurde president die het Witte Huis vervuilde, de groeiende tegenstellingen in de samenleving, en het toenemende cynisme waarmee een hoop burgers de politiek bekijken , maken de volgende vraag weer actueel: moeten wij altijd doen wat de overheid van ons vraagt? Zijn wetten heilig en in steen gebeiteld?
In de brief van Paulus aan de Romeinen maakt Paulus de opmerking dat de regering bestaat omdat God dat zo wil, en dat ongehoorzaamheid aan de regering dus gelijk staat aan ongehoorzaam zijn aan God. Paulus maakte die opmerking onder andere omdat hij absoluut niet wilde dat de Romeinse machthebber de vroeg-christelijke "beweging" als een bedreiging zou gaan zien. De geschiedenis heeft helaas laten zien dat dat niet helemaal gelukt is, en er zijn heel veel christenen zeer onaangenaam aan hun eind gekomen om hun geloof. De opening van de brief aan de Romeinen is in de loop der jaren op zeer veel verschillende manieren uitgelegd, en de huidige orthodoxe interpretatie is dat Christenen gehoorzaam moeten zijn aan de overheid, behalve als ze daarmee rechtstreeks in conflict komen met een gebod van God. Geen belasting betalen omdat daar dingen mee gebeuren die je niet wilt kan dus niet, maar als ambtenaar van de burgerlijke stand een homo-huwelijk af sluiten hoef je niet te doen.
Dat klinkt logisch, en toen ik raadslid was stelde ik me op het standpunt dat je een ambtenaar niet kunt dwingen iets te doen dat tegen zijn geweten in gaat. Je moet als overheid dan wel zorgen dat er een ambtenaar is die dat wel wil doen. Als ik dienst mag weigeren omdat ik dat niet in overeenstemming kan brengen met mijn morele kompas, kan ik niet van anderen verwachten dat zij dat wel doen. Logisch toch?
De Christelijke vertaling van dat idee leest zo: "Ik noem ook het bijbels verzet tegen ontwikkelingen die ons afvoeren van authentiek christelijke waarden en overtuigingen of - in positieve zin - het opkomen voor het Droit Divin, het goddelijk recht ook ten aanzien van wetten en normen in de samenleving, omdat dat de mens ''ten goede'' komt. Groepen en mensen in de samenleving die ver van het Woord Gods af leven, zullen niet kunnen begrijpen dat een bijbelse benadering van de homofiele praktijk iets anders is dan homohaat, dat benadrukking van de eigen geaardheid en de plaats van man en vrouw iets anders is dan sexisme of vrouwenonderdrukking, dat verzet tegen een ''Wet Gelijke Behandeling'' iets anders is dan christelijke dictatuur en dat behoefte om het hele leven van mens en samenleving onder Gods geboden en beloften te stellen iets anders is dan geestelijke discriminatie."
Dilemma: als alle Nederlandse burgers zich het recht voor mogen behouden sommige wetten, regels of maatregelen van de overheid te negeren omdat ze niet in overeenstemming zijn met hun persoonlijke morele kompas, waar dat kompas dan ook op gebaseerd is, dan wordt de wet wel een heel wazig begrip. De wet geldt voor iedereen, want wordt samengesteld door een democratisch lichaam, of de wet is ondergeschikt aan je persoonlijke "geloof". Is de ene overtuiging de andere niet? Mag een Christen zich beroepen op de bijbel, een communist op "Das Kapital", en een fascist op "Mein Kampf"? Wat betekent het dat extreem rechts in de VS haar standpunten gedeeltelijk baseert op de bijbel? Roept u maar. Dingen zijn nooit zo simpel als ze lijken! 