Hulp voor de Huishoudelijke Hulp!
Woensdag 26 november werden de inwoners van Waalwijk verrast door een artikel in het Brabants Dagblad "Bezuiniging op hulp kan anders". Een artikel waarin een organisatie actief in de thuiszorg haar mening gaf over de gang van zaken rond de bezuinigingen op de Hulp bij de Huishouding in Waalwijk. Voor ons als raadsleden was dat even schrikken, en dan met name omdat het beeld dat opgeroepen werd er een was van onzorgvuldigheid en onnodige hardheid. Het is misschien goed om kort te beschrijven hoe de oppositiepartijen van Waalwijk de procedure tot nu toe hebben ervaren.
Het is een feit dat de gemeente Waalwijk zich geplaatst ziet voor een bezuinigingsopgave op het terrein van de zorg. Een bezuiniging die ons opgelegd is door het VVD/PvdA kabinet maar waarvan verondersteld mag worden dat het idee grotendeels van het liberale deel van dit kabinet afkomstig is. Ook in Waalwijk zien we dit gegeven terug. In de gemeenteraad is de VVD de meest vurige verdediger van het voorstel en is de PvdA niet echt blij met de manier waarop er invulling aan gegeven wordt. Het is in dat verband goed om te zeggen dat er niet één raadsfractie is die de noodzaak tot en de mogelijkheid van een bezuiniging afwijst. Waar de raad onderling wel over van mening verschilt, is de manier waarop die bezuiniging dan plaats moet vinden, en ondanks het feit dat er een scherpe scheiding tussen coalitie en oppositie te zien was toen er over het voorstel gestemd moest worden, liggen de meningen in de raad minder ver uit elkaar dan de uitslag deed vermoeden. Hoe kan dit controversiële voorstel dan met zo'n grote meerderheid aangenomen worden?
Na de verkiezingen van vorig jaar is er in Waalwijk gekozen voor het vasthouden aan de zittende coalitie om de stabiliteit van het stadsbestuur te waarborgen, en daar zit een vorm van logica in. Een andere samenstelling had een ander beleid tot gevolg gehad, en dat had alleen gekund als er een volledig andere coalitie gekomen was. Die keuze is niet gemaakt, en het gevolg daarvan zien we nu terug in de beslissingen die door coalitie en college genomen worden. De uitgangspunten waar deze beslissingen op gebaseerd worden, zijn beschreven in het coalitieakkoord. Een akkoord waar niet van afgeweken mag worden door partijen als het gaat om de grote zaken. Een van die grote zaken waar je dan over spreekt is het uitgangspunt dat bezuinigingen door het rijk niet gerepareerd worden door het Waalwijkse gemeentebestuur. En daar wordt het dan plotseling ingewikkeld.
Zijn alle coalitiepartijen blind voor de gevolgen van de beslissingen die ze nemen? Nee, natuurlijk niet! Zijn alle raadsleden die namens de coalitie in de Waalwijkse gemeenteraad zitten dan ongeïnteresseerde asociale zakkenvullers. Nee, natuurlijk niet! Wel zijn de coalitieleden die graag een andere beslissing gezien hadden gevangenen van het door hen ondertekende akkoord. Een akkoord waarmee juist deze raadsleden dachten hun ideeën over goed en kwaad in de Waalwijkse samenleving kwijt te kunnen. Het is een vreemde politieke paradox dat om te kunnen doen wat je wilt, je af moet zien van het grootste deel van wat je zou willen. En daar komt de Hulp bij de Huishouding dan haar pijnlijke gezicht laten zien.
De wethouder van Sociale Zaken (what's in a name) van Waalwijk heeft als reactie op het artikel in de krant gezegd dat het aan de gemeenteraad is alsnog te kijken hoe een en ander voor Mei 2015 anders ingevuld kan worden. Daarmee geeft hij alle raadsleden een opening nogmaals serieus na te denken over hoe wij als raad ervoor kunnen zorgen dat door ons genomen besluiten niet tot ongewenste maatschappelijke en individuele problemen leiden. Wij roepen én de Waalwijkse gemeenteraad én haar individuele leden dan ook op daar nogmaals serieus en betrokken over na te denken, samen met de hulpvragers en de organisaties die het werk moeten uitvoeren. Het mag tenslotte niet gebeuren dat bij het vaststellen van beleid geld belangrijker wordt dan mensen, en dat is het pad dat met de in september genomen beslissing door de Waalwijkse coalitie is gekozen. Een papiertje met daarop een aantal algemene uitgangspunten kan en mag daar geen rechtvaardiging voor zijn.