Wonen tot in de hemel!
Toen ik klein was, was Waalwijk een dorp. Overal stonden bomen, en Waalwijk was omringd door weilanden. Groen boerenland, met "verbooie" paadjes alle kanten uit.
En nu is het 60 jaar later, er zijn ruim 4.000.000 meer Nederlanders dan er toen waren. Het "dorpje" Waalwijk is een stad met 50.000 inwoners, en daar komen er nog wel wat bij. Daar zullen we plaats voor moeten vinden, en dat is pittig, maar nieuw is het niet! Die weilanden van toen heten nu Meerdijk, Zanddonk, de Hoef, Driessen, Akkerlanen. Het waren ooit allemaal weilanden.
We hebben al jaren een tekort aan woningen voor starters, voor senioren, voor doorgroeiers, eigenlijk voor alle doelgroepen. Het is niet zo moeilijk daar redenen voor aan te geven. Slecht beleid met als gevolg belachelijk hoge huizenprijzen, meer eenpersoons huishoudens, meer huwelijken die stuk lopen. Interessant, maar met het benoemen van oorzaken lossen we het probleem niet op, dat kan alleen door te bouwen.
Waalwijk gaat voor 5000 woningen tot 2040, ongeveer 2,5 keer landgoed Driessen. Het vinden van ruimte daarvoor zal moeilijk zijn.. Je kunt vinden dat je niet meer natuur mag aantasten dan we al hebben gedaan, maar met zulke aantallen is dat onmogelijk. En of we nu bouwen in Akkerlanen of vanuit Driessen naar het westen, met bouwen vervang je groen door rood, natuur door stenen. Waar je bouwt heeft dus ook invloed op de mensen die niet in die nieuwe wijken gaan wonen! Je woont naast een weiland fijner dan naast een flatgebouw.
Als we om te bouwen groen moeten opofferen, is het dus niet meer dan logisch dat we de nieuwe wijken zo groen mogelijk maken. Niet alleen "dure" wijken zoals Akkerlanen, maar ook de wijken met een hoog percentage sociale woningbouw en starters moeten een groene leefomgeving bieden. Dat kan met parkjes, bomen en stadstuinen, maar initiatieven zoals stadslandbouw moeten zeker ook een kans krijgen. Als we groene ruimte inpikken voor woningen, mag de bodem niet verder versteend worden dan strikt noodzakelijk. Het hoeft allemaal niet zo heel moeilijk te zijn, toch?
We moeten goed nadenken over waar, wat en hoe we bouwen. Waar beschadigen we onze directe leefomgeving het minst? Wat voor woningen zetten we neer. Hoe richten we de wijken in en maken we ze betaalbare, groene en fijne plekken om te wonen? Dat zijn allemaal keuzes, en kiezen is moeilijk. Op dit moment zijn er plannen om in Waalwijk starterswoningen te bouwen, in de huidige markt valt dat niet mee. Laagbouw is onbetaalbaar, dus als je flink wilt bouwen zal je helaas de lucht in moeten, en dat is hoogmoed volgens sommige partijen. Maar hoe hoog je mag gaan is slechts een leuke discussie voor de bühne, de echte vraag is wat op dit moment nodig is. Als "wolkenkrabbers" kunnen helpen de woningnood deels op te lossen, dan moet dat voor nu maar even zo zijn. Dan toch maar soms de lucht in, het is niet anders.
Laten we in ieder geval afspreken dat huizen bedoeld zijn om in te wonen, niet om winst mee te maken. Iedereen heeft recht op een goede, betaalbare woning, en het is aan ons om te zorgen dat die woningen er komen. Als dat betekent dat er moeilijke keuzes gemaakt moeten worden, dan mogen we dat niet uit de weg gaan. We moeten er samen voor zorgen dat we over een aantal jaren echt kunnen zeggen dat in Waalwijk de woningen tot in de hemel groeien, maar dan wel graag met twee voeten op de grond. We moeten samen zoeken naar een goede balans tussen groen en rood. Want Waalwijk, dat zijn wij!